جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۹:۰۶
سرویس: عمومی, میبد
 |  21/ اردیبهشت/ 1393 - 11:06
  |   نظرات: بدون نظر
307 بازدید

افزایش صنایع آلاینده در دشت یزد-اردکان خیانت به استان و مردم است/ بعضی از صاحبان صنایع در میبد نگران امنیت و سلامت شهر نیستند/ کارخانجات کاشی، هنوز هم سودهای بسیار خوبی دارند

حتی در جلسه تودیع و معارفه هم آخرین عرض من یک هشدار و توصیه بود. هشدار و توصیه بنده این بود که حقیقتا افزایش صنایع آلاینده در دشت یزد اردکان خیانت به استان و مردم است و هیچ ارزش قابل دفاعی ندارد

افزایش صنایع آلاینده در دشت یزد-اردکان خیانت به استان و مردم است/ بعضی از صاحبان صنایع در میبد نگران امنیت و سلامت شهر نیستند/ کارخانجات کاشی، هنوز هم سودهای بسیار خوبی دارند

هر روز که می‌گذرد، مردم نجیب و متدین شهرستان میبد با ابعاد جدید و تجربه نشده‌ای از عواقب ‌ایجاد خط تولیدهای پیاپی کاشی و سرامیک در دیارشان مواجه می‌شوند. تجربه‌هایی که بعضا شیرین و بعضا تلخ بوده و هستند اما مسئله ‌اینجاست که خیلی وقت است، تلخی قضیه بر شیرینی آن چربیده و می‌رود که آن را مضمحل کند.‌ این مسئله ما را بر آن داشت تا برای صیانت از فرهنگ، امنیت، اقتصاد و محیط زیست دیار آبا و اجدادی‌مان تلاش کنیم و بر همین مبنا تصمیم گرفتیم تا در سلسله گفتگوهایی فنی و کارشناسی و به دور از مسائل حزبی و قبیله‌ای به آسیب شناسی علمی ‌معضلات ناشی از توسعه نامتوازن صنایع کاشی و سرامیک در میبد بپردازیم. در گام اول به سراغ محمد رضا رجایی رفتیم؛ چرا که او حدود ۶ سال از نزدیک مماس با‌ این مشکلات، سکان فرمانداری میبد را در دست داشته و مطمئنا اطلاعات ذیقیمتی در‌این باره دارد. مصاحبه ما با وی، حدود یک ساعت به طول انجامید و او به نکات جالب و بعضا تاسفباری اشاره کرد. نکاتی که نشان می‌دهد چقدر ما درباره معضلات یاد شده غافل هستیم. هر چند ‌این نکات، بعضا علامت سوال جدی را در ذهن مخاطب ‌ایجاد می‌کند که دولت قبل برای مهار‌این معضلات چه کرد اما هدف ‌این گفتگو آن است که مردم، نخبگان و مسئولین تجارب گذشته را چراغ راه قرار دهند و گریزگاهی از‌ این وضعیت نه چندان سفید بیابند. انشاءالله در آینده نزدیک قصد داریم تا گفتگویی با جناب آقای فلاح -فرماندار کنونی شهرستان- نیز داشته باشیم که این امر بستگی به همکاری و میل ایشان دارد. قسمت اول گفتگوی میبدما با محمد رضا رجایی -فرماندار سابق میبد- را بخوانید:
*آقای رجایی! ضمن خوش آمد به شما، این مصاحبه پیرامون معضلات ناشی از صنایع کاشی و سرامیک میبد است. در ابتدا اگر مقدمه ای در این باره دارید بفرمایید تا وارد سوالات جزئی تر شویم.

بسم الله الرحمن الرحیم. با سپاس از دعوتی که از حقیر به عمل آمد و با آرزوی توفیق روزافزون شما که در جهت هدایت افکار عمومی و توسعه اخبار در حوزه های مختلف تلاشهای ارزنده ای داشتید. تا قبل از انقلاب اسلامی ما در میبد آثاری از پیشرفت و رشد و توسعه نداشتیم. در بخش صنعت، صرفا یک کارخانه کوچک نساجی به نام نساجی مه گرد با ۱۸ کارگر داشتیم ولیکن به برکت پیروزی نظام شکوهمند انقلاب اسلامی و حضور مردم خیراندیش و علاقمند به پیشرفت و سرمایه گذاران عزیز و مسوولین معزز از ابتدا تاکنون و در رأس آن حضرت آیت ا… اعرافی و مرحوم یحیی زاده تا دوماه گذشته که بنده بازنشسته شدم، تعداد ۳۰۹ فقره طرح در بخشهای مختلف صنعتی به بهره برداری رسید که در این ۳۰۹ طرح بالغ بر ۱۳ هزار و ۶۸۱ نفر مشغول به کار هستند که در دولت نهم و دهم از این ۳۰۹ طرح ۲۵۳ واحد با اشتغال ۸۹۷۱ نفر به بهره برداری رسید. تا ابتدای کار بنده کل کارخانجاتی که به بهره برداری رسیده بود ۱۱ کارخانه کاشی ولی در انتهای کار بنده ۲۷ شرکت کاشی با تولید بیش از ۱۰۶ میلیون مترمربع کاشی رسید.

IMG_1073

* نظر حضرتعالی درباره توسعه صنایع خرد و تجربه محوری چون کاشی و سرامیک در میبد چیست؟

ببینید! یک لیوان آب، ظرفیت مشخصی دارد. اگر بخواهیم بیش از ظرفیت، آب داخل آن بریزیم یعنی اسراف و این کار با عقل و منطق همخوانی ندارد. بنده در دو سال اخیر در تمام جلسات مرتبط با این موضوع به مسوولین ذی ربط استانی و حتی شهرستانی یادآور می شدم که رویه ای که ما در استقرار بیش از حد صنایع آلاینده در دشت یزد اردکان -اعم از فولاد، شیشه، کاشی، سرامیک و آجر- شاهد آن هستیم، از هر نظر غیرمنطقی و غیرعقلانی است. از این نظر ما بیش از ظرفیت مجاز در این محور صنایع آلاینده را مستقر کرده ایم. این صنایع بزرگ، فولاد، شیشه، کاشی، سرامیک و آجر که جزو صنایع آلاینده محسوب می شوند متأسفانه به نوعی نگرانی هایی را در حوزه سلامت آب و خاک و هوای ما هم ایجاد کرده اند. هوا و آب و خاک میبد به شدت در معرض چالش جدی است به عبارتی سلامت هر یک از ما در معرض آسیب قطعی است و به نظر می رسد واقعا بیماریهایی نظیر بیماری های تنفسی و سرطان در این منطقه بیش از مناطق دیگر است. من حدود سه ماه پیش در جلسه ای که اداره کل محیط زیست با همکاری شبکه بهداشت و استانداری در استان یزد تشکیل داده بودند از معاون محترم دانشگاه علوم پزشکی یزد دکتر لطفی شنیدم که میگفت قبلا در ماه، تعداد روزهای آلاینده یزد، سه و نیم روز بوده هم اکنون به ۶ الی ۷ روز رسیده. حتی در جلسه تودیع و معارفه هم آخرین عرض من در حضور استاندار و معاونین و امام جمعه میبد و سایر مدیران شهرستانی یک هشدار و توصیه کردم. هشدار و توصیه بنده این بود که حقیقتا افزایش صنایع آلاینده در دشت یزد اردکان خیانت به استان و مردم است و هیچ ارزش قابل دفاعی ندارد.

نکته بعدی این است که در شهرهایی مثل میبد و اردکان ما واقعا چیزی به نام بیکاری افراد دیپلم و زیر دیپلم نداریم. بیکارانی داریم که عمدتا دانشگاهی و فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند. لذا با افتتاح هر کارخانه کاشی یا فولاد و مشابه آنها تعداد کثیری از خانواده های مختلف دیگر استان ها بخصوص استان های مرزی که از لحاظ فرهنگی تفاوت زیادی با فرهنگ دارالعباده دارند را می پذیریم. همه متدینین، علما و خانواده های شهدا نسبت به این پدیده معترض هستند. ضمن تشکر از تمام کارگران غیربومی که در این شهر زحمت می کشند ولی بعضی از آنها واقعا مسئله دارند و منجر به افزایش شدید ناامنی شدند. برای مثال در ماه گذشته سه قتل اتفاق افتد که در تمام موارد افراد غیربومی دخیل بودند بنابراین ما از پیامد رشد بی رویه صنعت احساس نگرانی می کنیم. ما بارها خواهش کردیم که به سمت صنایع سرمایه‌بر و HighTech و صنایع سبز برویم تا نگرانی ما از جهت نیروی انسانی حل شود؛ چون این صنایع نیاز زیادی به نیروی انسانی ندارند و تعدادی هم که نیاز دارند عمدتا جزو متخصصین آماده به کار هستند. مضاف براینکه آنها صنایع سبز محسوب می شوند و آلایندگی زیادی ندارند و زیاد به آب نیاز ندارند.

*چند تا از این صنایع که مورد حمایت دولت است و مطابق با اقلیم شهرستان میبد محسوب می شد را می توانید نام ببرید؟

هرساله دولت در استانها دفترچه ای را که حاوی صنایع مورد حمایتش است منتشر می کنند. اولا که هرساله تاحدی سیاست های دولت بسته به نوسان موجود در عرضه و تقاضا متفاوت است. برای مثال در صنعت کاشی و سرامیک میزان تولیدات و عرضه با میزان تقاضا همخوانی ندارد. اگر به دنبال بازاریابی منطقه ای و جهانی نباشیم دچار معضل بزرگی مانند مشکل نساجی یا فرش کاشان می شویم. لذا دولت برای اینکه متوجه شود در چه سمت و سویی حرکت می کند هرسال با وضعیت و عرضه و تقاضا وفق می دهد ولی معمولا صنایع الکترونیک، صنایع داروسازی، نانو و بیو و… صنایع مورد نیاز میبد هستند. ضمنا به دلیل وسعت زیاد آثار تاریخی در میبد و در نتیجه ظرفیت عظیم گردشگری که در شهرستان داریم می توانیم به دنبال احیای بناهای باستانی و مدیریت گردشگری بهتر برویم که این به نفع نظام، استان و شهرستان است چرا که نیازی به آب ندارد و آلاینده هم نیست.

* شنیده ایم در سال آخر فرمانداری شما ظاهرا در جلسه گلریزانی که حضور داشتید تعداد مدیران عامل کارخانجات بسیار کم بوده و شما مطلب جالبی در این باره بیان کردید و گفته اید این عزیزان حتی وقتی ماشین شان پنچر می شود با فرماندار تماس می گیرند و انتظار کمک دارند ولی در چنین موقعیت هایی حضور ندارند. آیا واقعا مدیران عامل کارخانجات کاشی در میبد با مسوولین و نهادهای اداری میبد همکاری دارند یا بخاطر اینکه سرمایه دار هستند نگاه از بالا به پایین دارند و همکاری نمی کنند و علیرغم ایجاد معضلات فراوان، صرفا به انتفاع اقتصادی از میبد فکر می کنند؟

متأسفانه بعضی مدیران کارخانجات تمایل به حضور در جلسات داخل شهر ندارند. در بیشتر جلسات حضور کمرنگی دارند و تاحدی وقتی کوچکترین مشکلی دارند به مسوول ارشد شهر مراجعه می کنند اما آنها مسوولیت خودشان را به خوبی انجام نمی دهند و در جلسات مختلف حضور توأم با نقش موثر نبوده و به نظر می رسد بعضی از آنها نگران امنیت و سلامت شهر نیستند.

*سود حاصل از تولید در این کارخانجات هم اکنون چگونه است؟

تا قبل از اجرای قانون هدفمندکردن یارانه ها وضعیت بسیار مناسبی در زمینه مالی کارخانجات وجود داشت. به گفته یکی از مدیران عامل شرکت های کاشی و سرامیک، بازگشت سرمایه در آن زمان، یک ساله بود؛ یعنی اگر کسی برای راه اندازی کارخانه کاشی در آن زمان ۲۰ میلیارد هزینه می کرد، در عرض یک سال این هزینه ها جبران می شد که این سود بسیار بسیار کلانی است و یکی از دلایلی که شاهد رشد قارچ وار صنایعی مانند صنعت کاشی در این منطقه هستیم، سود بسیار بالای آن است. ولی طبیعی است که بااجرای دو مرحله از هدفمندی یارانه ها وضعیتشان به خوبی گذشته نیست اما هنوز هم سود بسیار خوبی دارند و تمایل و گرایشی به سمت دیگر صنایع ندارند. تازه شما این را هم حساب کنید که در قانون هدفمند کردن یارانه ها پیش بینی شده که ۳۰ درصد درآمد ناشی از تفاوت قیمت حامل های انرژی به صنعت تزریق می شود که عمدتا این اتفاق نیفتاد که اگر می افتاد قاعدتا سود بسیار بیشتری عاید کارخانجات کاشی میبد می شد.

*باتوجه به اینکه شما گرایش به سمت صنایع سبز را مورد تأکید قرارمی دهید، آیا این صنایع به اندازه صنایع کاشی و سرامیک دارای حاشیه سود بالا است؟

قطعا وجود دارد ولی مشکل اینجاست که صنعت کاشی و سرامیک در میبد بومی شده و تجربه های خوبی کسب شده و سرمایه دار، تصویر روشنی برای سرمایه گذاری در این حوزه دارد اما صنایع مدرن و پاک مانند نانو، بیو و امثال آنها در این شهر تجربه نشده است و سرمایه دار هم با ملاحظه سود کلان کاشی، ریسک لازم در این زمینه ندارد. دولت های گذشته و کنونی اقدام جدی در این زمینه انجام نداده اند؛ چراکه دولت نیز موظف است با درنظرگیری تسهیلات لازم از این صنایع حمایت کند.


این مطلب را به اشتراک بگذارید sms whatsapp
مدیریت سایت

محدودیت زمانی مجاز به پایان رسید. لطفا کد امنیتی را دوباره تکمیل کنید.

آخرین دیدگاه ها
logo-samandehi
تبلیغات